Autorja: Joanna Jamroziak
Një udhëtare nga Polonia zbulon Shqipërinë e mrekullueshme!
Që nga momenti kur avioni u ul në Tiranë, e ndjeva se Shqipëria do të ishte diçka ndryshe. Era e nxehtë dhe plot energji që më goditi sapo hapa derën e avionit ishte fillimi i një aventure që do të më ndryshonte për gjithmonë perceptimin për këtë vend të vogël ballkanik. Në një ditë të nxehtë vere, me temperaturën që arrinte në 36°C, larg nga freskia e Polonisë, e kuptova se isha në një vend krejt të ri, plot energji dhe ngrohtësi.
Transporti publik i Shqipërisë është një përvojë më vete. Një udhëtim i parë me autobusin nga aeroporti në qendër të Tiranës më dha një shije të përditshmërisë së qytetit, ku udhëtarët ndërveprojnë me shumë spontanitet. Çmimet janë të arsyeshme dhe ndonjëherë mungesa e informacionit në autobus, për sa i përket orareve dhe numrave, sjell një ndjesi aventureske që e bën çdo udhëtim një histori për t’u treguar.
Tirana, kryeqyteti i Shqipërisë, është një përzierje unike e modernitetit dhe historisë. Ndërsa shëtisja nëpër rrugët e saj, monumentet dhe ndërtesat e stilit të vjetër më mahnitën, duke më bërë të kuptoj se ky qytet kishte shumë më tepër për të ofruar nga sa mendoja. Në çdo kthesë, një ndërtesë, një park, ose një shesh më dhuronin diçka të re për të zbuluar, dhe kështu, ndjeva tërheqjen e Shqipërisë që më përqafonte pak nga pak.
Pas disa ditësh në Tiranë, vendosa të eksploroj më shumë nga ky vend magjepsës. Isha në një vendim të çastit për të marrë autobusin drejt Durrësit, një qytet bregdetar me një histori antike dhe plazhe mahnitëse. Durrësi më mirëpriti me ujërat e ngrohta të Adriatikut dhe një atmosferë verore që nuk doja ta lija. Ditët kalonin shpejt në plazh, duke u relaksuar dhe notuar, por gjithashtu edhe në eksplorimin e monumenteve dhe rrënojave të vjetra që dëshmojnë për historinë mijëravjeçare të qytetit.
Nga Durrësi, udhëtova më në veri, për një aventurë në natyrë që nuk do ta harroj kurrë: Liqeni i Komanit dhe lumi Shala. Duke udhëtuar me një katamaran mes maleve të thepisura dhe ujërave të qeta, ndjeva një ndjesi paqeje dhe madhështie që rrallëherë përjetohet. Nuk është e vështirë të kuptosh pse ky liqen quhet “Tajlanda Shqiptare” – ai është thjesht një parajsë e fshehur mes Alpeve Shqiptare.
Udhëtimi im më tej më çoi në qytetet historike të Beratit dhe Gjirokastrës, dy vende të Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s. Berati, qyteti i njohur për “një mbi një dritare”, më dha një ndjesi të thellë të kohës dhe historisë që jeton ende në rrugicat e tij. Ndërsa ecja nëpër qytet, ndihesha sikur po e përjetoja të shkuarën e gjallë. Gjirokastra, me arkitekturën e saj të mrekullueshme, rrugicat e ngushta me kalldrëm dhe pazarin shumëngjyrësh, ishte një tjetër perlë që më mahniti. Pazari i saj, i mbushur me suvenire unike dhe artizanate tradicionale, ishte një ndër më të bukurit që kisha parë ndonjëherë.
Pasi përjetova historinë e këtyre qyteteve, kërkova relaksim dhe plazhe të qeta në Vlorë. Ky qytet bregdetar më dha mundësinë të shijoja plazhet e mrekullueshme dhe ujërat e kristaltë të Adriatikut. Lundrimi drejt ishullit të Sazanit dhe gadishullit të Karaburun, me plazhet e tyre të virgjëra dhe natyrën e paprekur, ishte një nga përvojat më të paharrueshme të udhëtimit tim. Nuk mund të harroj notin në ujërat e freskët të një shpelle të fshehur, një përvojë që më dha një ndjesi rifreskimi si asnjë tjetër.
Lexo edhe: Berati në syte e ambasadorëve
Pas 12 ditësh plot aventura, udhëtimi im në Shqipëri erdhi në fund. Por kjo nuk ishte një ndarje përfundimtare. Shqipëria ka ende shumë për të ofruar, dhe e di se do të kthehem përsëri për të zbuluar më shumë nga thesaret e saj të fshehura. Nga eksplorimi i peizazheve natyrore dhe qyteteve historike, te përvoja e një kulture të pasur dhe ushqimeve të shijshme, çdo moment në këtë udhëtim ishte një kujtim i çmuar. Njerëzit e ngrohtë, mikpritës dhe të buzëqeshur që takova gjatë rrugës e bënë përvojën time akoma më të veçantë.
Shqipëria, një dashuri e lindur nga udhëtimi i parë, është një vend që do të vazhdojë të më thërrasë për më shumë aventura dhe zbulime të reja.
