Forumi Global i Turizmit 2025 – Bruksel
Për të pesëmbëdhjetin vit radhazi dhe për të pestin vit me radhë në Bruksel, Forumi Global i Turizmit mblodhi liderët botërorë, politikëbërësit, ekspertët dhe përfaqësuesit e industrisë në një takim që, më shumë se çdo herë tjetër, kërkoi të kuptojë ku po shkon turizmi botëror.
Një forum që bashkon vizionet, rindërton konturet dhe përcakton drejtimin e një industrie që sot ka në dorë më shumë se ekonominë – ka në dorë vetë mënyrën se si njerëzimi udhëton, përjeton dhe ndikon në botë.
Midis figurave kryesore të pranishme ishin Bulut Bağcı, President i World Tourism Forum Institute; Shaikha Al Nowais, Sekretare e Përgjithshme e UN Tourism; Hala Matar Choufany, President i HVS Middle East, Africa & South Asia; Michael B. Christides, ish-Sekretar i Përgjithshëm i Bashkëpunimit Ekonomik të Detit të Zi; Abid Butt, CEO i Grupit Assets; Martin Boyle, CEO i IAPCO; Jean Jacques Morin, Zëvendës-CEO i Grupit Accor, si dhe ministra, drejtues të bordëve kombëtare të turizmit dhe ekzekutivë të lartë privatë nga mbi 70 vende. Prezenca e tyre nënvizoi rolin e forumit si një platformë ku marrin vendime dhe vizion inovator ata që mund të formësojnë politikat dhe strategjitë globale të turizmit.
Temat e këtij viti u sollën rreth qëndrueshmërisë, teknologjisë dhe përgjegjësisë sociale, tri shtylla që po përcaktojnë një epokë të re në mënyrën se si udhëtimi konceptohet e menaxhohet.
Në Bruksel, u ndje qartë se turizmi nuk është më vetëm një mekanizëm ekonomik, por një mjet për ndërtimin e ekuilibrave të rinj midis zhvillimit, etikës dhe teknologjisë.
Turizmi në fazën e riformësimit
Në qendër të diskutimeve qëndronte ideja se turizmi ka hyrë në një periudhë ristrukturimi të thellë, ku çdo hallkë e tij – nga planifikimi urban e deri te përvoja e udhëtarit – po ridizenjohet.
Rritja për hir të numrave nuk është më e mjaftueshme. Vendet, kompanitë dhe platformat që nuk përshtaten me këtë logjikë të re do të mbeten jashtë garës.
Në këtë kontekst, teknologjia u trajtua si një fuqi transformuese. Inteligjenca artificiale po hyn në turizëm si një instrument që mund të përmirësojë parashikimet, përvojat dhe menaxhimin e burimeve – por edhe si një faktor që mund të thellojë pabarazitë midis atyre që kanë qasje dhe atyre që mbeten pas.
Në forum u ndje një frymë e qartë: AI nuk duhet të jetë qëllim, por mjet. Një mjet që ndihmon njeriun të kuptojë më mirë ndikimin që lë pas çdo udhëtim, çdo investim dhe çdo vendim që lidhet me mjedisin dhe komunitetin.
Qëndrueshmëria si domosdoshmëri ekonomike
Në çdo panel u theksua se qëndrueshmëria nuk është më një zgjedhje etike, por një domosdoshmëri ekonomike.
Tregjet ndërkombëtare po e kërkojnë atë, investitorët po e kërkojnë atë, udhëtarët po e kërkojnë atë. Nga turizmi i gjelbër te ndërtimi i destinacioneve rezistente ndaj klimës, nga promovimi i bujqësisë lokale te përfshirja e komuniteteve, gjithçka po kalon në filtrin e qëndrueshmërisë reale – jo të asaj që përdoret si slogan.
Forumi vuri në dukje se vendet që e shohin këtë transformim si barrë, në vend që ta kthejnë në strategji, do të përballen me vështirësi serioze në konkurrueshmëri.
Në të kundërt, ata që investojnë sot në energji të pastër, në aftësi digjitale dhe në turizëm gjithëpërfshirës, do të jenë fituesit e një tregu që po ndryshon me shpejtësi.
Nga investimi tek përgjegjësia
Një nga temat më të ndjera të forumit ishte raporti midis kapitalit dhe përgjegjësisë.
Turizmi global po kalon nga një model i bazuar te fitimi afatshkurtër, në një model që mat vlerën shoqërore dhe mjedisore të investimeve.
Investitorët po kërkojnë projekte që sjellin ndikim konkret: që forcojnë ekonomitë lokale, hapin mundësi punësimi, mbrojnë trashëgiminë dhe ruajnë mjedisin.
Kjo qasje e re po e kthen turizmin në një instrument zhvillimi me ndikim të qëndrueshëm.
Në vend të ideve të mëdha të centralizuara, po fiton terren logjika e mikro-projekteve të mençura, që lidhen drejtpërdrejt me jetën reale të komuniteteve.
Në këtë mënyrë, turizmi po ripozicionohet si një ekosistem ndërveprues, ku ekonomia, teknologjia dhe kultura nuk konkurrojnë, por plotësojnë njëra-tjetrën.
Teknologjia si urë, jo si pengesë
Përdorimi i inteligjencës artificiale në turizëm ngre pyetje të rëndësishme për etikën, privatësinë dhe barazinë.
Në Bruksel, ndjesia dominuese ishte se nuk mund të flitet më për zhvillim teknologjik pa përfshirje njerëzore.
Transformimi dixhital duhet të jetë përfshirës dhe i drejtë – përndryshe, do të krijojë një hendek të ri mes atyre që kanë qasje në të dhëna dhe atyre që nuk kanë.
Teknologjia e mençur duhet të ndihmojë në planifikimin më të mirë të destinacioneve, në përdorimin racional të resurseve dhe në personalizimin e përvojës së udhëtarit pa humbur thelbin njerëzor të udhëtimit.
Kjo është një sfidë që do të përcaktojë shumë më tepër se sa mënyrën si udhëtojmë – do të përcaktojë mënyrën si bashkëjetojmë në një botë që kërkon ritme të reja.
Turizmi dhe ekuilibrat e rinj globalë
Në sfondin e forumeve të tilla ndërkombëtare, ndihen edhe tensionet e mëdha të botës moderne: konfliktet, krizat humanitare dhe pasiguritë ekonomike.
Këto zhvillime nuk janë të ndara nga turizmi; përkundrazi, ai ndikohet drejtpërdrejt dhe shpesh bëhet barometër i stabilitetit global.
Diskutimet në Bruksel nxorën në pah një realitet të ri: ekonomia turistike po bëhet multipolare.
Tregjet aziatike, vendet e Gjirit, Afrika dhe Amerika Latine po zënë një rol gjithnjë e më të rëndësishëm në përcaktimin e prirjeve globale.
Kjo krijon jo vetëm konkurrencë të re, por edhe mundësi për rajone si Ballkani dhe Evropa Juglindore, të cilat mund të pozicionohen si ura të reja bashkëpunimi ndërkulturor dhe ekonomik.
Rajoni ynë ka potencial të bëhet një laborator i vogël për modelet e reja të turizmit – aty ku historia, kultura dhe natyra bashkohen për të ofruar përvoja autentike, të qëndrueshme dhe të personalizuara.
Nëse Ballkani arrin të përfshijë teknologjinë pa humbur shpirtin e tij, ai mund të bëhet shembull për një mënyrë të re të të menduarit turistik.
Drejt një paradigme të re
Në përfundim, forumi i Brukselit nuk dha receta të shpejta, por vuri në dukje një fakt të padiskutueshëm: turizmi nuk mund të kthehet më pas. Ai po hyn në një epokë të re, ku suksesi nuk matet më me statistika udhëtarësh apo netë qëndrimi, por me ndikimin që lë pas.
Në këtë fazë, roli i liderëve dhe institucioneve është të ndërtojnë strategji afatgjata dhe fleksibël, që t’i përgjigjen ndryshimeve klimatike, krizave ekonomike dhe sfidave sociale.
Turizmi është bërë një tregues i mënyrës si qeverisim, si bashkëpunojmë dhe si e përfytyrojmë të ardhmen.
Në mbyllje një reflektim personal
Turizmi ka ndryshuar. E ardhmja e turizmit po ndryshon gjithashtu.
Duke synuar një turizëm të qëndrueshëm dhe të përgjegjshëm, në një botë që përballet me sfida të mëdha – nga luftërat te pasiguritë sociale dhe krizat klimatike – mbetet një pyetje thelbësore:
A do të mund ta ndërtojmë një turizëm që i shërben komunitetit lokal dhe shoqërisë së së ardhmes?
